Aan de Zijlijn: Organisatie-chef Uhlenbusch had het niet mooier kunnen wensen
In dit artikel:
John Volkers (1955) keert tijdens dit handbal-WK terug met zijn rubriek Aan de Zijlijn; hij volgt al decennialang internationale sport en schreef meer dan dertig jaar over handbal voor de Volkskrant. Het artikel concentreert zich vooral op organisatiedetails en de visie van Norman Uhlenbusch, de Nederlandse organisatiechef van het toernooi.
Uhlenbusch is betrokken sinds de start van de bidprocedure: op Aswoensdag 2020 reisde hij met een uitgewerkte aanbieding naar Caïro, waar de IHF-top bijeen was, en twee dagen later kregen Nederland en het machtige Duitsland gezamenlijk het WK 2025 toegewezen. Sindsdien heeft hij veel geregel moeten coördineren en partners gezocht, zoals Sport Vibes en TIG Sports. De begroting kwam uit op circa 10,5 miljoen euro, waarvan 2,5 miljoen door de rijksoverheid wordt bijgedragen.
De organisatie kreeg extra druk doordat de IHF het deelnemersaantal uitbreidde van 24 naar 32 landen. Dat vergrootte vooral de huisvestings- en logistieke lasten, terwijl de financiële bijdrage van de IHF niet evenredig omhoog ging. Praktische keuzes en besparingen volgden: minder overcapaciteit bij catering, gerichte pendelbussen voor officials en het vermijden van onnodig lege voorzieningen.
Uhlenbusch beschrijft zijn reissequentie rond de openingsfase: bijeenkomsten met scheidsrechters en technische officials in Düsseldorf, de openingswedstrijd Duitsland–IJsland in de Porsche Arena van Stuttgart en daarna wedstrijden in Den Bosch, waar Frankrijk opviel en de sfeer ontspannen was. Rotterdam, met Ahoy en het complexe RTM-gebouw, fungeert als handbalhoofdstad van het toernooi, maar niet zonder discussie: de traditionele hoofdarena van Ahoy en de RTM-hal werden niet als speelhallen gebruikt omdat handballers die ongeschikt vonden. Uiteindelijk koos men in Rotterdam voor een tijdelijk stadion in Hal 1 met ongeveer 9.000 plaatsen, opgebouwd in een grote hal — een oplossing die lijkt op eerdere tijdelijke opstellingen in Denemarken.
Aanvullend levert Ahoy een belangrijke troef: de enorme binnenruimte werkt als een indoor festivalterrein waar supporters eten, kleding en souvenirs vinden en activiteiten plaatsvinden op een kleine handbalvloer. Kleine praktische irritaties, zoals te smalle hotelbedden volgens IHF-normen, blijken onvermijdelijk. Tot slot is een mogelijke bezoek van koning Willem-Alexander voor later in het toernooi voorlopig met potlood in zijn agenda gezet.